آیفون های اپل در طول حیاتشان پستی و بلندیهای زیادی را تجربه کردهاند. در اینجا نگاهی خواهیم داشت به تعدادی از بهترین و بدترین نسخه های آیفون در طول تاریخ. اگر علاقمندید با تاریخچه آیفونها بیشتر آشنا شوید، مطالعه این متن را از دست ندهید.
زمانی که استیو جابز در رویداد مک ورلد 2007 روی صحنه رفت و آیفون را معرفی کرد، کمتر کسی پیشبینی میکرد این دستگاه تا این حد بر صنعت گوشیهای هوشمند تاثیرگذار باشد. آیفون نخستین گوشی لمسی بازار نبود. با این وجود جادوی خاصی که این دستگاه در خود داشت، باعث شد هیجانی باورنکردنی برای آن ایجاد شده و فروشی میلیونی برای آن رقم بخورد.
از همان ابتدا آیفون به عنوان سمبلی از آینده گوشیهای هوشمند معرفی شد و در عمل نیز همین اتفاق افتاد؛ چرا که تمامی گوشیهای پس از آیفون با الهام گرفتن از آن در صدد ارائه ترکیبی از صفحه نمایش لمسی، اپلیکیشنها، دسترسی به اینترنت و البته قابلیت برقراری تماس بودند.
در آن زمان، هیچ کس نمیدانست که اپل تا چه حد روی موفقیت آیفون حساب کرده است. با این حال، مدتی بعد، فیل شیلر، معاون ارشد بازاریابی بینالمللی اپل، آیفون را قماری به قیمت تمام داشتههای اپل در آن زمان توصیف کرد. قماری که البته جواب داد تا اپل در سالهای بعد همواره در میان سه کمپانی برتر از حیث فروش گوشیهای هوشمند قرار گیرد.
آیفون از روز نخست معرفی تا به امروز دستخوش تغییرات زیادی شده و پیشرفتهای فراوانی را به خود دیده است. با این وجود برخی از مدلهای آیفون محصولات بهتری بودند و برخی دیگر دستگاههای چندان محبوبی به شمار نمیرفتند.
1- آیفون 4S
آیفون 4 اس محبوبترین گوشی اپل برای بسیاری افراد است. این گوشی طراحی فوقالعاده جذاب را با سرعت بسیار زیاد ترکیب کرد و ضمن معرفی سیری به عنوان یک همراه مجازی قابل اطمینان، به آخرین گوشی دوره طلایی اپل تحت مدیریت استیو جابز تبدیل شد.
آیفون 4S در ظاهر تفاوت چندانی با آیفون 4 نداشت. با این حال بنا به دلایلی که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد، جای این گوشی در لیست بهترین ها و جای آیفون 4 در لیست بدترین مدلهای آیفون است.
آیفون 4S همانند آیفون 4 صفحه نمایشی 3.5 اینچی و رتینا داشت و از طراحی صنعتی مشابه و همان ترکیب شیشه و آلومینیوم در ساخت استفاده میکرد. با این حال، تفاوت مهم این گوشی با نسخه فاقد S در قدرت فراوان مدل جدیدتر بود؛ چرا که 4S از تراشه A5 اپل به عنوان نخستین چیپست دو هستهای این کمپانی بهره میبرد.
در کنار این پردازنده فوقالعاده قدرتمند، بهینهسازی بینظیر سیستم عامل iOS باعث شده بود سرعت این گوشی به طور سرسامآوری بالا باشد. اپل ادعا کرده بود که iPhone 4S در مقایسه با نسل قبلی خود قدرت پردازشی دو برابری و تواناییهای گرافیکی هفت برابری داشت.
این پیشرفت سختافزاری بزرگ دست توسعهدهندگان را بسیار بازتر گذاشت و تحول مهمی در تولید اپلیکیشنهای آیفون ایجاد کرد.
علاوه بر این، Siri نیز دیگر قابلیت ویژه iPhone 4S بود که البته در آن زمان قابلیت چندان مهمی به شمار نمیرفت؛ اما پس از گذشت یک دهه آموزش، اکنون به یکی از قابلیتهای حیاتی آیفون تبدیل شده؛ به طوری که تصور کاربری این گوشی بدون آن تقریبا غیرممکن است.
آیفون 4 اس همچنین نخستین دستگاه اپل با قابلیت اتصال به فضای ابری آی کلاود بود. به این ترتیب دیگر برای آپدیت یا راهاندازی آیفون نیازی به استفاده از آیتونز نبود و همگامسازی دادههایی نظیر تصاویر، موزیکها و اسناد به سادگی امکانپذیر شده بود.
قابلیت ردیابی دستگاه نیز برای نخستین بار در مدل 4S از آیفون ارائه شده و پیشرفت آن در نسلهای بعدی سرانجام منجر به تولد اپلیکیشن Find My شد.
در دهه اول قرن 21 اکثر گوشیهای موبایل با تعاریف امروزی به هیچ وجه هوشمند به شمار نمیرفتند. علاوه بر این، قابلیت دسترسی به اینترنت پرسرعت نیز در محوریت توجه هیچیک از این محصولات قرار نداشت. نسل اول آیفون در میان این گوشیها مانند یک جواهر میدرخشید. آیفون اوریجینال تمامی قابلیتهای یک آیپاد، یک گوشی و یک مرورگر اینترنت را در اندازهای کوچک در اختیار کاربران قرار میداد.
عرضه آیفون باعث شد که افق استفاده از گوشیهای موبایل به یک باره تغییر کند. پیش از آن، آیپاد یک بار موفق به ارائه تجربهای لذتبخش و متفاوت از گوش دادن به موزیک شده بود. با این وجود، با عرضه آیفون، کاربران دیگر مجبور نبودند دو دستگاه مختلف، یکی برای برقراری تماس و دیگری برای گوش دادن به موزیک، را با خود حمل کنند.
شاید قرار دادن هر سه مدل اول از آیفون در این جایگاه نوعی تقلب به نظر برسد! با این وجود، هر سه گوشی صفحه نمایشهایی 3.5 اینچی و لمسی داشتند و میتوانستند قابلیتهای آیپاد را به سادگی ارائه دهند. همچنین هر سه آنها قادر به اتصال به اینترنت و برقراری تماس تلفنی بودند و از طراحی تقریبا مشابهی بهره میبردند. البته مدلهای 3G و 3GS کمی جمع و جورتر از مدل اولیه بودند و راحتتر در جیب جا میشدند.
ممکن است نسل اول آیفون، طراحی گوشی های هوشمند را برای همیشه دگرگون کرده باشد. با این وجود، دومین آیفون، نحوه استفاده از این دستگاهها و کاربری آنها را تغییر داد. iPhone به مجموعهای از اپلیکیشنهای اپل و تعدادی برنامه متعلق به سایر توسعهدهندگان مجهز بود؛ اما به هیچ فروشگاهی برای دانلود برنامههای بیشتر دسترسی نداشت.
iPhone 3G اپ استور، اتصال سریعتر 3G و البته قابلیت ردیابی GPS را به نسل اول افزود و iPhone 3GS هم با دو برابر کردن ظرفیت رم، بهبود عمر باتری و پشتیبانی از iOS 3 به محصولی سرآمد در زمان خود تبدیل کند.
به این ترتیب اپل توانست بدون ایجاد تغییراتی زیربنایی در نسل اول آیفون، سه مدل از بهترین آیفون های تاریخ را تولید کند که تا ابد در ویترین افتخارات صنعت گوشیهای هوشمند باقی خواهند ماند.
به عقیده بسیاری افراد، قرار گرفتن حرف S در انتهای نام یک آیفون به معنای تغییرات جزیی آن در مقایسه با نسل قبل است. با این وجود، همین حرف S باعث شد دو مدل از بدترین آیفون های تاریخ در نسل بعدی به بهترین آیفون های ساخته شده توسط اپل تبدیل شوند.
به طور خاص، این آیفون توانست افتضاح مربوط به خم شدن آیفون 6 پلاس تحت کوچکترین فشارها را جبران کند. نکته جالب در این خصوص آن بود که بر خلاف رویه معمول رفع مشکلات این چنینی در طراحی، اپل این کار را بدون هیچ گونه تغییر فیزیکی محسوس در ظاهر گوشی انجام داد.
در این نسل از آیفون، اپل از آلومینیوم گرید 7000 استفاده کرد که در کلاس استفادههای هوافضایی قرار داشت و در ساخت اپل واچ نیز مورد استفاده قرار گرفته است. به این ترتیب، حتی آیفون 6 اس پلاس که دقیقا از همان ابعاد و اندازه آیفون 6 پلاس بهره میبرد مقاومت بسیار بیشتری در برابر خم شدن داشت.
اپل همچنین شیشه به کار رفته در طراحی این گوشیها را نیز از جنس مقاومتری انتخاب کرد و عملکرد حسگر تاچ آیدی را هم بهبود بخشید. علاوه بر این، رزولوشن دوربین اصلی به کار رفته در این گوشی از هشت به دوازده مگاپیکسل افزایش یافته بود. به این ترتیب، سری iPhone 6S به نخستین گوشیهای اپل با قابلیت ثبت ویدیوهای 4K تبدیل شدند.
علاوه بر این، تصاویر زنده (Live Photos) که اکنون مورد علاقه میلیونها کاربر در سرتاسر دنیا هستند هم برای نخستین بار با آیفون 6 اس و آیفون 6 اس پلاس به دنیا معرفی شدند.
کوپرتینوییها همچنین این دو گوشی را به تراشه A9 مجهز کردند که عملکرد پردازنده و واحد پردازش گرافیکی آن در مقایسه با تراشه به کار رفته در آیفون 6 به ترتیب 70 درصد و 90 درصد بهبود یافته بود.
همچنین قابلیت 3D Touch که به شدت فشردن صفحه نمایش حساس بود و با کمی فشردن آیکون اپلیکیشنها، منوی قابلیتهای بیشتر آنها را نمایش میداد، دیگر ویژگی جذابی بود که به همراه این نسل از iPhone رونمایی شد. البته این قابلیت با استقبال چندانی روبرو نشد و اپل چند نسل بعد بی سر و صدا آن را از آیفونهایش حذف کرد!
اپل برای طراحی iPhone X به مشکلی کوچک برخورد کرد! مهندسین این کمپانی در آن زمان تکنولوژی احراز هویت جدیدی به نام فیس آیدی را ابداع کرده بودند که با استفاده از حسگرهای خاصی چهره کاربر را تشخیص داده و قفل گوشی را باز میکرد. با اینکه این حسگرها گام رو به جلوی بزرگی برای اپل به شمار میرفتند، اما تعبیه آنها در قسمت فوقانی صفحه نمایش نیازمند فضای بیشتری بود.
در این شرایط، مهندسین این کمپانی بار دیگر از خلاقیت مثالزدنی خود استفاده کرده و طراحی جدیدی را پیشنهاد دادند که منجر به خلق ناچ در بالای صفحه نمایش شد. این ناحیه سیاه رنگ بالای صفحه نمایش OLED آیفون X تمامی حسگرهای مورد نیاز برای فیس آیدی، به همراه دوربین سلفی و میکروفونها را درون خود جا داده بود.
فضای ایجاد شده توسط این ناچ به حدی گسترده بود که اپل موفق شد یک دوربین مادون قرمز، یک حسگر مجاورت، یک حسگر نور محیط، اسپیکر، میکروفون، دوربین سلفی و پروژکتور نقطه را به طور همزمان در آن جا دهد!
پس از گذشت چندین سال، حسگر Face ID همچنان بهترین روش احراز هویت بیومتریک به شمار میرود. دلیل عملکرد فوقالعاده این سیستم، دوربینهای TrueDepth است که با استفاده از هزاران نقطه نامریی نگاشتی سهبعدی از چهره کاربر را ترسیم میکند. به این ترتیب، سیستم فیس آیدی بر خلاف بسیاری سیستمهای احراز هویت تصویری، از طریق عکس یا ویدیو فریب نخواهد خورد!
با افزوده شدن حسگرهای فیس آیدی، سنسورهای اثر انگشت از این مدل از آیفون حذف شدند. به این ترتیب اپل موفق شد که صفحه نمایش اولد را تا لبه پایینی بخش جلویی گوشی گسترش دهد. به همراه این تغییر، کوپرتینوییها همچنین ژستهای حرکتی را نیز به عنوان روشی جدید برای تعامل کاربران معرفی کردند.
این طراحی جدید آیفون ایکس به حدی انقلابی بود که آن را به راحتی در لیست بهترین مدلهای آیفون تاریخ قرار داد. همچنین اپل تا آیفون 12، گوشیهایش را با همین طراحی روانه بازار میکرد.
در سال 2022 اپل سرانجام در مدلهای پرو و پرو مکس از آیفون 14 استفاده از ناچ در بالای صفحه نمایش را کنار گذاشت و آن را با داینامیک آیلند جایگزین کرد. داینامیک آیلند یا جزیره پویا ناحیهای جدید در اطراف دوربینهای سلفی و حسگرهای فیس آیدی بود که روشی جدید برای نمایش اعلانها و سایر اطلاعات گوشی به شمار میرفت.
علاوه بر این، نسخه های آمریکایی آیفون 14پرو و پرو مکس تنها از سیم کارتهای الکترونیکی (eSIM) پشتیبانی کرده و فاقد درگاه سیم کارت هستند. مشخص نیست که دلیل این کار از سوی اپل چه بوده؛ اما حذف این درگاهها قطعا باعث یکدستتر به نظر رسیدن طراحی این گوشیهای شده است.
تمامی مدلهای iPhone 14 همچنین برای نخستین بار به قابلیت اتصال ماهوارهای مجهز میشوند. بنابراین میتوانید در شرایط اضطراری که به خطوط موبایل دسترسی ندارید از این طریق پیامی ارسال کرده و درخواست کمک کنید.
اپل همچنین قابلیت تشخیص تصادف را نیز به نسل 2022 آیفونهای خود اضافه کرده است تا در صورت بروز سانحههای ناگهانی، گوشی به طور خودکار درخواست کمک کند. تمامی این قابلیتها باعث شدهاند که تجربه کاربری آیفون به سطحی بالاتر ارتقا یابد و کیفیت زندگی روزمره کاربران به طور محسوسی افزایش پیدا کند.
کمپانی کوپرتینویی همچنین دوربین 12 مگاپیکسلی آشنای خانواده آیفون را با دوربین جدید 48 مگاپیکسلی جایگزین کرده که تصاویری باکیفیتتر و با وضوح بسیار بیشتر دارند. مدلهای Pro و Pro Max از آیفون 14 همچنین به تراشه A16 Bionic اپل مجهزند که از تراشه اسنپدراگون 8 نسل 1 پلاس به کار رفته در پرچمداران کنونی اندروید حدودا 50 درصد قویتر و سریعتر است.
همه این موارد باعث میشوند جدیدترین مدل از آیفونهای پرو و پرو مکس هم نمونههایی دیگر از بهترین آیفون های تاریخ به شمار روند.